Aylardır siyasetçilerimizin üzerinde çalıştığı ve adını koyamadıkları süreç nihayet başladı, ama heyecansız ve amaları çok olan bir süreç.
İşin içinde olanlar ve her şeyi halktan gizleyenlerin açıklamalarına göre ülke demokrasiye, halk barış a kavuşuyor, silahlar gömülecek ve halklar barışacak, kardeş olacaklar.
Bu güzel temenniler ve bu özlenen tablo için üç liderin harekete geçtiğine şahit oluyoruz, her ne kadar büyük lider kaçamak oynuyorsa da…
Önce Bahçeli kimsenin hayal edemeyeceği bir davranış sergileyerek, DEM partililerinin elini sıktı ve onlardan barış için silahların susması için liderlerini meclise davet etti!
Her kes bu davranışa şaşırdığı gibi kimsenin buna inanmadığını açıkça ifade etmek isterim, ama o günden bu yana bu süreç işliyor ve en son 28 Şubat’ta bu sürecin ikinci merhalesine geçildi.
Abdullah Öcalan’ın iki sayfalık ve beş dakikalık mektubu, Kürtçe ve Türkçe hızla okundu, bu mektup okunduğu an süreç ile ilgili heyecan uçtu gitti!
Kürt halkı siyasi iktidara güvenmiyor, Türk halkı ise örgütün kendisine güvenmiyor, bunun sonunun nasıl olacağını bende merak ediyorum.
Ama ilginç bir gelişme Kandil den geldi ve Apo’nun çağrısına aynen uyacaklarını ve bu günden itibaren ateşkes ilan ettiklerini açıkladılar!
Bu karşılıklı açıklamalar ve çağrıların tam metinlerini buraya almama gerek yok, herkes sosyal medyadan takip ediyor.
Ama bu endişe şüphe ve hayal kırıklıklarına en güzel cevabı ise Selahattin Demirtaş ın cezaevinden verdiğine inanıyorum.
Kürt ve Türk endişe duyanlara cevaben, siz kendinize ve iradenize güvenin bu sürecin başarıya ulaşması sizlerin elindedir dercesine!
Her iki taraf birkaç kez tekrarladıkları bu barış ve kardeşlik, bu silahları gömme sözlerine neden inanmıyor?
Çünkü her seferinde daha büyük yıkım ve gözyaşlarına neden olduğu ve iki halkın daha fazla bir birinden UZAKLAŞMASINA NEDEN OLDU!
İki halk gerçekten bir birine güveniyor ve inanıyor, ancak lider ve siyasetçilerine pek güvenmediği ortada, son dakika gol ü yemek istemiyor!
Bu seferde barışı ve kardeşliği, bozmak ve yeniden bir savaşa ve yıkıma neden olmak istemiyor, bu sefer işini sağlam yapmak istiyor.
Belki siyasilerde bu sefer bunu bildikleri için her şeyi Halk ve kamuoyu ile paylaşmak istemiyorlar, ama ne oluyorsa bu halka olacağına göre her şeyin açık ve şeffaf olmasında yarar var.
Ankara, Kandil, İmralı üçgeninde dönen projenin sağlam ve ayaklarının yere değdiğini bu halklar görmek istiyor.
Ülkeye demokrasi ve hukuk gelmeden, olaylar anayasa çerçevesinde garanti altına alınmadan, gizli olup bitenlerden herkes endişeli ve herkes temkinli haklı olarak...