Adeta kaçarcasına Newyork’un yoğun insan selinden ve akışı olmayan trafiğinden kaçmaya çalışırken, gözümüze çarpan birkaç gerçekle bu devasa şehri geride bırakmak ve Massachusetts eyaletine doğru yola koyulduk.
Newyork sokakları ile İstanbul sokakları bir birinden farksız desem inanın. Yaklaşık 60 yıl önce kurulan bu şehirde her şey özelleştirildiği için teknolojilerini masraftan kaçındıkları için yenilememektedirler.
Oysa ABD en ileri teknolojiye sahip bir ülkedir.
Bunun yanı sıra her köşe başında bir tabla ve her adım başı bir seyyar satıcı ile karşılaşmak mümkün. Özellikle helal et satan tablalardaki hiçte hijyenik olmayan ayak üstü kebapçıları…
Araç kiralamak için gittiğimiz bir firmanın ikinci pazarlıkla bize İnternet üzerinden kiraladığı, aracın kirasının iki kat alacak kadar, aç gözlü ve hırslı esnafları…
Şehirden çıkmak için labirent kadar karışık ve kullanışsız, oto yolları, adım başı geçmeye çalıştığımız her köprüsünde verdiğimiz geçiş ücretleri ile adeta bu şehirden kaçarcasına çıkış yaptık.
Yağmurlu ve puslu bir akşama doğru yönümüzü ülkenin kuzeyine vererek, ben oğlum Furkan direksiyonda ve iki arkadaşımla, yeni yerler ve yeni ilginç olaylara doğru otomobilimizi gazladık.
Şehirden çıkarken yol levhalarında dikkatimi çeken bir şey oldu, hem şehrin içinde hem de dışında her yer ve kasaba, semt ve mahallenin başında “New” takısına rastlamak mümkün.
Bu ülke yeniden kurulurken, İngilizler, Fransızlar, Almanlar… Diğer Avrupa ülkeleri kendi şehir, kasaba ve mahallelerinin ismini buralara verirken yeni takısını takmayı ihmal etmemişlerdir.
