SİZE BİR ŞEY SORABİLİR MİYİM?
CAN I ASK YOU SOMETHING?
Özür dilerim. Size bir şey sorabilir miyim?
Hayat neden bu kadar zalim?
İnsanlar!
İnsanlar neden bu kadar zalim? Yaşamak neden bu kadar zor ve neden bu kadar güzel? Ve vazgeçilmez? Peki, insanların birbirini anlamamak için bu büyük çabası neden?
Karım!
Karım bana çok kızıyor. Ona istediği gibi bir hayat sunamadığım için. İstediği gibi bir adam olamadığım için.
Çocuklarım!
Çocuklarım da bana çok kızıyor. Onlara bilgisayar, elbise, ayakkabı alamadığım için.
Patronum.
Patronum sürekli alaycı bakışlarla beni izleyerek ne kadar işe yaramaz bir adam olduğumu günün her saatinde bana hatırlatıyor. O da bana çok kızıyor. Çünkü ona çok para kazandıramadığım için.
Dostlarım, akrabalarım, arkadaşlarım! Beni adam yerine bile koymuyorlar. Onlar da bana kızıyor. Onların istediği gibi bir adam olmadığım için. Onları yemeğe götürmediğim için, onlara borç veremediğim için. Onlara ayak bağı olduğum için. Onların eğlendiği gibi eğlenemediğim için.
Devlet!
Devlet de bana kızıyor. Daha çok vergi veremediğim için. Arada bir "Ne oluyor?" diye sorduğum için. Yanlış partiye oy verdiğim için.
Biliyor musun? Her tarafım kanıyor. Acılar içindeyim. Düşünüyorum, onların istediği gibi bir adam olmak istiyorum ama beceremiyorum.
Dostlarıma, akrabalarıma, patronuma, karıma, çocuklarıma, "Üzgünüm" diyorum, "Sizin istediğiniz gibi bir adam olamadığım için özür dilerim" diyorum, duymuyorlar. Acılarımı, sıkıntılarımı, kederlerimi anlatıyorum, dinlemiyorlar.
Ben... Ben, "bana yardım edin" diyorum, kaçıyorlar. "Gelin biraz konuşalım" diyorum, masayı terk ediyorlar. "Ölüyorum ben" diyorum, "Ne zaman öleceksin" diye soruyorlar.
Lütfen bana söyler misin?
Ne oldu? Bize ne oldu? Eskiden böyle değildi. Şimdi ne oldu? Neden insanların artık birtakım duygulara ve düşüncelere prim verecek zamanları yok? Neden bu kadar hızla koşuyorlar? Neden bir an bile olsun durup, hayatın, insanın, evrenin anlamı üzerine düşünmüyorlar? Ben acılarımı, sıkıntılarımı, kederlerimi onlara anlatırken neden beni dinlemiyorlar? Benim bütün bu düşlerim, arzularım, hayata dair imdat çığlığım onlara neden sahte geliyor?
Sahici gelmiyor, samimim gelmiyor, neden? Neden? Neden, söyle bana. Neden? Ne olur bana yardım et. Yardım et bana. Lütfen... Lütfen...
Neden beni bu halimle kabul edip, aralarına almıyorlar? Neden beni sevmeleri için inanmadığım halde sürekli onların ilgisini çekip onlarla konuşmak zorundayım? Neden onların arasında bencil olmak zorundayım? Neden var olabilmek için rekabet etmek zorundayım?
Lütfen...
Lütfen bana yardım et.
Bana hayatta yaşamın sırrını söyle. Bak, biliyorsan o yolu, bana göster, lütfen. Çünkü ben artık yalnız yaşamak istemiyorum. Bana hayatta yaşayabilmem için güç ver. Neden ben hayatta yaşamayı beceremiyorum, lütfen bana yardım et.
Özür dilerim,
inanın özür dilerim.
Beni bağışlayın.
Kendi derdimle sizi üzdüm.
Özür dilerim...
Özür dilerim...
Özür dilerim...
Alıntı.
I'm sorry. Can I ask you something?
Why is life so cruel?
People!
Why are people so cruel? Why is life so hard and why is it so beautiful? And indispensable? So why do people make such a great effort not to understand each other?
My wife!
My wife is very angry with me. Because I can't give her the life she wants. Because I can't be the man she wants.
My children!
My children are also very angry with me. Because I can't buy them computers, clothes, shoes.
My boss.
My boss constantly watches me with mocking eyes, reminding me every hour of the day how useless a man I am. He is also very angry with me. Because I can't make him much money.
My friends, my relatives, my acquaintances! They don't even consider me a man. They get angry with me, too. Because I'm not the man they want me to be. Because I don't take them out to dinner, because I can't lend them money. Because I'm a hindrance to them. Because I can't have fun like they do.
The government!
The government is also angry with me. Mostly because I can't pay taxes. Because I occasionally ask "What's going on?". Because I voted for the wrong party.
Do you know? I'm bleeding all over. I'm in pain. I think, I want to be the man they want me to be, but I can't.
I tell my friends, relatives, boss, wife, children, "I'm sorry," I say, "I'm sorry for not being the man you want me to be," but they don't hear. I tell them about my pain, my troubles, my sorrows, but they don't listen.
I... I say, "Help me", they run away. I say, "Let's talk a little", they leave the table. I say, "I'm dying", they ask, "When will you die?"
Can you please tell me?
What happened? What happened to us? It wasn't like this before. What happened now? Why don't people have time to give importance to certain feelings and thoughts anymore? Why do they run so fast? Why don't they stop for a moment and think about the meaning of life, humanity, the universe? Why don't they listen to me when I tell them about my pain, my troubles, my sorrows? Why do all my dreams, my desires, my cry for help about life seem fake to them? They don't seem real, they don't seem sincere, why? Why? Why, tell me. Why? Please help me. Help me. Please... Please...
Why don't they accept me as I am and let me in? Why do I have to constantly attract their attention and talk to them even though I don't believe them to love me? Why do I have to be selfish among them? Why do I have to compete to exist?
Please...
Please help me.
Tell me the secret of life. Look, if you know that way, show me, please. Because I don't want to live alone anymore. Give me the strength to live in life. Why can't I manage to live in life, please help me.
I'm sorry,
believe me, I'm sorry.
Forgive me.
I upset you with my own troubles.
I'm sorry...
I'm sorry...
I'm sorry...
Quotation
Sen neden özür diliyorsun, iki gözüm? Asıl özür dilemesi gerekenler neden bunu yapmıyorlar? Yaparlarsa incileri mi dökülür?
Why are you apologizing, my two eyes? Why don't those who should apologize do so? If they do, will their pearls spill?