Ülkemiz ekonomik kriz ve yüksek enflasyon ile boğuşurken, maliyenin balına para oyunları parayı koruma işleri ile uğraşan, iktisatçı ve ekonomist olmayan biri getirildi.
Hiçbir kalkınma planı olmayan, orta ve uzun vadede ne yapacağı belli olmayan, rasyonel politikalar yerine yine saray sal politikalar izleyen, bağımsız olmayan bir ekonomi yönetimi.
Bizim para ile işimiz olmadığını bir türlü anlamayan, saray ve onun ananeleri, ha bire doları tutmaya çalışıyorlar!
Oysa biz temel gıda maddelerinde enflasyonu yaşıyor, üretemediğimizi tüketiyor, hak etmediğimizi kullanıyor, teknolojide süper ülkeler ile yarışıyor, işsizlikte ise geri kalmış ülkeler sınıfında kalıyoruz!
Maliye bakanı Şimşek geldiği günden beri para politikasında sıkılaştırma politikası, yani tek bildiği konu üzerinde yoğunlaşıyor!
Parayı halkın elinden aşmaya, yastık altlarına girmeye ve hatta yataklarına kadar elini uzatmaya çalışıyor!
İktidarı elinde tutanlar ise her gün yandaşlara okkalı ihaleler, büyük kıyaklar ve çok astronomik imkanlar sağlayarak, bütçeyi çarçur ediyorlar.
Tasarruf tedbirleri devletten ve onu yöneten saraydan başlaması gerekirdi, ama bunun imkanı yok, çünkü maliye saraya girmeye cesaret edemiyor!
O alan kontrol dışı ve kayıt dışı, zaten sarayın harcamaları, örtülü ve tamamen gizli, devletin ve hazinenin neyine el atsalar atarlar, kimse hesap soramaz, neyini satarlarsa satarlar, kimse niye sattın diyemez!
Yani kısacası yapısal reformlara ihtiyaç varken, siyasi ve yönetim şekline revize yapmak gerekirken, taşıma su ile değirmeni döndürmeye çalışan bir ekonomi politikası ile bu iş yürümez.
Para elinde ne kadar olursa olsun veya para musluğunu ne kadar kısarsan kıs, piyasa koşulları ve ekonominin temel şartları ihlal edilirse, bu politikadan sonuç alınmaz.
Bakın ücretlere gelen zamları arkasından piyasaya mallara ve hizmete gelen zamlar! Kim ne anladı, bu ücretlerden ve bu enflasyonlardan?
Yani fazla para ile maalesef mutluluk ve ekonomik rahatlama sağlanamadı, kimse aldığından memnun olmadı.
Daha dün çıkan bir haberde Polonya’dan, ithal et anlaşmasının yapıldığı ve kilosunun 195 liradan satılacağı açıklandı.
Bu et markete ve Kasap a düşene kadar en az 400 liradan vatandaşa satılmış olacak, ne anladık biz böyle bir ekonomik yapılanmadan.
Ne kadar paramız olursa olsun, bizim mala ulaşma maliyetimiz her saat yükseliyor, bu yüzden kimse ücretinden ve aldığı hizmetten memnun olmaz.
Kimse huzurlu ve mutlu değildir bu para politikası ile sıkılaştırma tam olarak uygulanırsa bu sefer stagflasyon içine girer ve enflasyon ile birlikte durgunluğa gireriz bu da ayrı bir kriz çeşidi.
Halka uygulanan tasarruf tedbirleri, ücretlerdeki dondurma, halkın elinde olmadığı için alamaması bu sefer büyük buhranlara ve psikolojik sorunlara yol açar.