Köylünün biri şehrin valisine ulaşıyor.
Valiyi köye davet ediyor. Vali bakıyor köylü ısrar ediyor. Gidelim diyor.
Şehrin ileri gelenlerini de yanına alıyor. Gidiyorlar köye. Köylü valiyi görünce seviniyor. Ama bir otobüs adamı görünce, inceden rengi atıyor. Köylüm cömert elinde avucunda ne var ne yok yedirecek içirecek. Kuzu kesiyor önce çeviriyor.
Arkasından pilavlar yapıp getiriyor. Şehirlinin önüne koyuyor. Şehirli doyar mı? Doymaz.
- Diyor tavukları da kesin. Misafirler aç. Yahu diyor balları kaymakları da getirin.
Şehirlim yiyiyor, yiyiyor. Ama doymuyor. Hala aç. En son köylü diyor ki;
- Vali Bey kusura bakmayın. Artık benim size pişirip verebileceğim hiçbir şey kalmadı. Ama derseniz su kaynatın yıkanırsınız,
Alıntı
****
Yoksul köylü cömertliğini elinde ne var ne yok misafire ikram etmekten çekinmiyor. Fakir biri olması onun mertlik ve cömertliğine mani olmamıştır. Benzeri bir olayı ben de yaşamıştım.
Üç yabancı gazeteciyi Irak'a gitmeleri için yolcu olarak aldım. Onları Silopi de indirdikten sonra geri dönüş için yola çıktım. Yolda bir vatandaş onu almam için elini kaldırınca yanında durdum.
Arabaya bindi. Yolu belirli bir yerine kadar sohbet ettik.
- Silopi'de ne yapıyordun.
- Ağabey oraya çalışmak için gidiyorum. Ne iş olsa yapıp kazandığımı eve getirerek ailemin nafakasını çıkarıyorum.
- İdaren oluyor mu?
- Kimseye muhtaç olmadan hayatımı idame ettirebiliyorum.
Kıssa bir süre sessizlikten sonra yolcu,
- Nereye gidiyorsun ağabey?
- Batman'a
- Yolun uzak bu akşam bizde kal bir horozum var onu keser birlikte akşam yemeğini yeriz.
O kadar duygulanmıştım ki;
- Yok kardeşim benim bu akşam orada olmam gerekiyor. Sen ailen ve çocuklarınla afiyetle yersin.
Yolcu ineceği yere geldiğinde,
- Ağabey ben burada ineceğim.
İndikten sonra elini cebine atıp para çıkarmaya çalışırken.
- O paraları cebine koy. Ben senden para almam.
Onlar mertliği zenginlikle eş değer tutmazlar.
Misafirlerini memnun etmek için gayret gösterirler. Diğer yandan meseledeki şehrin ileri gelenleri yedikçe daha fazla isteyerek kıtlıktan çıkmışçasına yemeye devam etmişler.
Mertlik zenginlik veya yoksullukta değildir.
Cömertliktedir.