İYİ DEĞİLİM
I AM NOT OK
EZ NE BAŞ IM
Ne yalan söyleyeyim iyi değilim. Kendinden çekilmiş bir şehir gibi. sessizliğin ortasında yalnız biriyim. Başına karlar yağmış dağlar gibiyim.
Kimsesi kalmamış çocuklar gibi. Hasreti özlemi gel bana sor Gözü yollarda gurbetin ta kendisiyim. Ne söyleyeyim im iyi değilim.
Her şeye uzağım ben gülüşlere huzurlu yarınlara, baharlar küskün, kışın ortasındayım. Ne sevdayla tanıştım, Ne de bir çiçek açtım. Ömrümü hep yasaklarda yaşadım. Mutluluk denen şeye ben hep uzak kaldım.
Herkes gibi kahkahalara boğulamadım. Düştüğümde yanımda kimseleri bulamadık. Aynadaki yüzümden göz yaşlarımı arındıramadım. Sorduklarında gururuma dokunduramadım. Ama artık yoruldum gizleyemedim.
İyiyim diyemedim yapamadım. Niye yalan söyleyeyim iyi değilim ben, iyi değilim. Hayatın hep omurgasız tarafını gördüm. Yaşamaktan geç yaşamımda yıldım. Seviyorum kelimesinin hep altında ezildim. Zamanın daima bir adım gerisinde vardım. Hayallerime hep susadım, hiç dokunamadım. Yanlış limanlara demir attım.
Mükafatı yalnızlıkla buldum. Kendim ettim kendim çektim. Yine de kimseye kabahati bulamadım. Şu dünyada herkesi iyi oldum da, ben kendime bir ışık olamadım. Ne yalan söyleyeyim ben iyi değilim, iyi değilim. Gizledim için bir şeyler aradım yok artık. Zamanında derdimi çok anlattım. Ne yazık ki hiç bir elden derman bulamadım. Arkamı her döndüğümde bir hançer buldum. Nedenleriyle hep boğuştum ama işin içinden asla çıkamadım. İnsanların benle derdi nedir bilemedim. Uzak durdum her şeyden yine başaramadım. Ben bu dünyaya ayak uyduramadım. Ne yalan söyleyeyim yerimden mutsuz bu hayattan artık beklentisizim. İyi değilim ben, hiç iyi değilim. Bakmayın güldüğüme.
Ben iyi değilim hiç iyi değilim.
&&
Let me tell you what lies, I am not well. Like a city that has withdrawn from itself. I am a lonely person in the middle of silence. I am like mountains with snow on their heads. Like children with no one left. Come and ask me about their longing and longing, I am the very essence of exile, whose eyes are on the roads. Let me tell you what lies, I am not well. I am far from everything, I am far from smiles, peaceful tomorrows, springs are resentful, I am in the middle of winter. I have neither met love, Nor have I bloomed a flower.
I have always lived my life in prohibitions. I have always been far from what is called happiness. I could not burst into laughter like everyone else. When I fell, we could not find anyone by my side. I could not wipe my tears from my face in the mirror. When they asked, I could not touch my pride. But I was tired now, I could not hide it. I could not say I am well, I could not. Why should I lie, I am not well, I am not well. I have always seen the spineless side of life. I have grown tired of living late in my life. I have always been crushed under the word I love. I have always been one step behind time. I have always thirsted for my dreams, I could never touch them. I anchored in the wrong ports. I found the reward in loneliness.
I did it myself, I suffered it myself. Still, I couldn’t find fault with anyone. I’ve been good to everyone in this world, but I couldn’t be a light for myself. Let me tell you the truth, I’m not good, I’m not good. I looked for something to hide, but it’s gone now. I told my troubles a lot in the past. Unfortunately, I couldn’t find a cure from anyone. Every time I turned around, I found a dagger. I always struggled with the reasons, but I could never get out of it. I didn’t know what people’s problem was with me. I stayed away from everything, but I still couldn’t succeed. I couldn’t adapt to this world. Let me tell you the truth, I’m unhappy where I am, I have no expectations from this life anymore. I’m not good, I’m not good at all. Don’t pay attention to my laughter. I’m not good, I’m not good at all.
&&
Bi rastî ez ne baş im. Mîna bajarekî ji xwe vekişiyaye. Ez di nava bêdengiyê de bi tenê me. Ez wek çiyayekî berf bi ser serê te de me. Mîna zarokên ku kes lê nemaye. Hesret û hesret, were ji min bipirse ez bi xwe sirgûn im, bi çavên xwe li rêyan. Ez çi bêjim, ez ne baş im. Ez ji her tiştî dûr im, ji kenê bigire heya sibê aram, bihar hêrs in, ez di nav zivistanê de me. Min ne evînê dît û ne jî kulîlkek şîn kir.
Min jiyana xwe her tim di bin qedexeyan de derbas kir. Ez her dem ji vê tiştê ku jê re bextewarî tê gotin dûr bûm. Min nikarîbû wek her kesî bikeniyam. Dema ez ketim, me kesek bi xwe re nedît. Min di neynikê de nekarî hêsirên xwe ji rûyê xwe paqij bikim. Gava wan pirsî min nikarîbû serbilindiya xwe bigirim. Lê ez êdî westiyabûm, min nedikarî veşêrim. Min nedikarî bibêjim ez baş im, min nikarîbû bikim. Çima derewan bikim, ne baş im, ne baş im. Min her tim aliyê bê sînî yê jiyanê dîtiye. Di dawiya jiyanê de, ez ji jiyanê bêhêvî bûm. Ez her tim di bin peyva "evîn"ê de hatim perçiqandin. Ez her gav gavekê li paş demê bûm.
Ez her tim tîbûna xewnên xwe bûm, lê min tu carî dest neda wan. Min di benderên çewt de lenger kir. Min xelat di tenêtiyê de dît. Min bi xwe kir, min bi xwe gulebaran kir. Dîsa jî, min nikarîbû sûcê kesî bibînim. Li vê dinyayê ez ji bo her kesî baş bûm, lê min nikarîbû ji bo xwe bibim ronahiyek. Bi rastî ez ne baş im, ne baş im. Ez li tiştekî geriyam ku wê veşêrim, lê ew êdî tune. Min wê demê gelek pirsgirêkên xwe vegot. Mixabin min tu çareyek nedît. Her ku ez li xwe zivirîm min xencerek dît. Min her dem bi sedeman re têkoşîn kir, lê min çu carî nekaribû wê fêm bikim. Ez nizanim derdê xelkê bi min re çi ye.
Ez ji her tiştî dûr mam û dîsa jî min nekarî bi ser kevim. Min nikarîbû bi vê dinyayê re bimeşim. Bi rastî ez ji cihê xwe ne razî me û tu hêviyên min ji vê jiyanê tune. Ez ne baş im, qet ne baş im. Li min nenêre dikene. Ez ne baş im, qet ne baş im.