İstiklal Mahkemeleri ile başlayıp sıkıyönetim mahkemeleri ve DGM’lerle devam eden olağanüstü yargılama sisteminin muhalif olan her kesimi doğrudan ya da dolaylı olarak etkilediğini belirten Başaran: “Genel Seçimlerden sonra, birçok ilde yapılan ev baskınları ve operasyonlarda binlerce insan ‘Terörle Mücadele’ adı altında gözaltına alınmış, tutuklanmış, 18 ilde 150’nin üzerinde insan hayatını kaybetmiştir. Mevcut yargılama sisteminde, adil yargılanma ve savunma hakkı kullanılamamaktadır. Hukukun üstünlüğü sağlanamamaktadır ve yasalar önünde herkes eşit ve özgür bir pozisyon alamamaktadır. Toplumsal barışın olmayışı, yaşanılmakta olan kaotik ortam, demokratikleşmenin gerçekleşmemesi ve Kürt sorununun çözümsüzlüğü buna büyük ölçüde neden olmaktadır. Ne yazık ki mevcut Terörle Mücadele Kanunu ile bu eşitsizlik ve adaletsizlik daha büyük ölçüde artmaktadır. 1999’da Türkiye’nin aday ülke ilan edilmesinden itibaren, Avrupa Birliği ilişkileri çerçevesinde başlatılan süreçte mevzuattaki demokrasi, insan hakları, hukukun üstünlüğü ve azınlıkların korunması genel ilkelerine aykırı hükümlerde değişiklikler gidilme çabası içerisinde yasalar çıkarılmış ve değişiklikler yapılmıştır. Bu kapsamda, suçların kovuşturulması yöntemlerinde, gözaltı sürelerinde, sanık haklarında ve yargılama yöntemlerinde değişiklikler yapılmıştır. Ancak, yapılan tüm bu düzenlemelerde özellikle “terör suçları ya da terör amacıyla işlenen suçlar olarak adlandırılan suçlarla ilgili özel düzenlemeler büyük ölçüde korunmuştur. Örneğin, kaldırılan Devlet Güvenlik Mahkemeleri yerine, aynı görevleri yine aynı yargılama yöntemleri ile yerine getirecek olan özel Ağır Ceza Mahkemeleri kurulmak suretiyle “terör suçları ve terör amacı ile işlenen suçlar” için “özel mahkeme” uygulaması devam ettirilmiştir. Bu suçların kovuşturulmasında sanıklar gerek avukatla görüşme ve gerekse gözaltı süreleri bakımından genel hükümlerden farklı kurallara tabi kılınmıştır. Özellikle Türkiye’nin en önemli sorunu olan Kürt sorununa “terörizm” konsepti içerisindeki bakış açısını yansıtan Terörle Mücadele Kanunu özünde yanlış ve kaldırılması gereken bir kanun iken yapılan değişikliklerle hem siyasi alanda hem de basın alanında ifade özgürlüğü önemli ölçüde sınırlandırılmıştır. Terörle Mücadele Kanunu’ndaki maddelere dayanarak toplumsal muhalefet ve farklı düşünme tamamen baskılanır duruma gelmiştir. İnsan Hakları örgütleri ve kamuoyu bu yasanın kaldırılması yönünde taleplerini ifade etmektedir.” dedi.